We zijn ondertussen meer dan een week in Sucre, de hoofdstad! van Bolivie. Anders dan in de metropool La Paz is hier alles zeer overschouwbaar. De vele witte koloniale gebouwen geven de stad een zeer mediteraanse flair. Overdag is het flink warm. Sinds Potosi zijn we ook meer dan 1300m gedaald. Weerman Tim meet geregeld 28 graden of meer met zijn thermometer.
's avonds zijn de straten bepakt met mensen. Je hebt moeite vooruit te geraken. Winkels zijn lang open en straatverkopers bieden al het mogelijke aan van eten over nagelknippers tot roofkopies van de laatste films. Voornamelijk studenten slenteren tot laat in de nacht door de stad. Je ziet overal jonge love koppels in parken rondhangen. In andere landen zal dit onmogelijk zijn... Ik denk aan lovely Lanaken waar al na zeven uur geen mens meer te zien is.
Hilde heeft spontaan besloten om taallessen in het Spaans te volgen. Daarom blijven wij iets langer dan normaal. Terwijl zij met haar prive leraar pratend door de straten wandelt, ben ik tot wiskundeleraar voor Tim & Janne geavanceerd. Best plezant eigenlijk (ok, twee leerlingen maar). Wij bouwen ook graag eens nieuwe bootjes of vliegtuigjes met afgebrande lucifers.
Wat Sucre aangenaam maakt zijn de goede restaurants en cafes. De mensen hier gaat het voelbaar beter dan in de andere delen van Bolivie. Ook hebben wij een tof nieuw guesthouse met terras gevonden. Zelf pannenkoeken maken geeft ons dat stuk Belgie gevoel. Interessant: Tim vraagt al sinds weken niet meer naar appelmoes of choko... :-)
Na schooltijd gaan we 's namiddags op verkenning: musea, uitzichtpunten, andersaardige kerkhoven, parken.
We hebben de stad nu wel echt leren kennen. Daarbij behoren ook de dagelijke vuurwerkknallers voor het een of andere feest. Of de vriendelijke zebras die hier het verkeer regelen. Afval moet in de hoogte worden bewaard... muchos perros.
We hebben zelfs traditioneel leren koken. Papas rellenas .. een leuke avondactiviteit van Hildes taalschool.
Soenke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten