Van de luchthaven nemen we direct een taxi naar de ambassade van Myanmar om de visa aan te vragen. Voor de ingang wordt ik al meteen begroet (lees: besprongen) door een mega-sprinkhaan (8cm groot): woehaaa!!!
Op weg naar de Chao Praya rivier om met de boot richting Khao San road te gaan, worden we aangesproken door een vriendelijke Thai. We hadden beter moeten weten maar we trappen met onze 2 voeten in zijn 3 leugentjes die hij oh zo geloofwaardig en vooral heel overtuigend weet te brengen. We stappen in de tuktuk die 'toevallig' in de buurt staat want die brengt ons naar bestemming voor slechts 50 bath. Iedereen happy tot... hij zijn bedoeling duidelijk maakt om ons onderweg langs een hoop shops te laten passeren, natuurlijk tegen extra betaling en extra commissie. We komen niet verder met te zeggen dat we moe zijn en op zoek willen gaan naar een hotel dus zit er niets anders op dan uitstappen en terug richting bootpier te wandelen. Onderweg lachen we dat we ons zo lieten vangen. 'Laagwater, nog 1u wachten voor je kon varen' jaja!!!, '3u varen', jaja!!!, '40 bath/persoon', jaja!!!
Uiteindelijk varen we slechts 20 min. zonder wachttijd voor 60 bath voor ons vieren.
We vinden een leuk guesthouse met zwembad. Die afkoeling is echt wel nodig in de broeierige hitte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten