3-daagse trekking rond Hsipaw.

Tantai, onze gids, neemt ons en een Frans koppel mee langs rijstvelden en door theeplantages naar authentieke Chan en Palaung bergdorpjes. We eten en overnachten bij 2 gastvrije families. Ze maken rijkelijke maaltijden voor ons in het midden van de kamer van de houten paalwoning op een rokerig houtvuur.
Geen wifi of tv maar een natuurlijke bladbellenblaas, druppels vormen op parasolbladeren, knikkeren, dammen, klimmen in een eeuwenoude banyan boom of chinlon spelen.
's Nachts regent het aan één stuk door. Wanneer we verder wandelen over kleverige modderpaden worden onze schoenen elk een halve kg zwaarder.
Deze tocht is zeker een hoogtepunt op onze reis.

Hsipaw.

We bezoeken een klein rijstnoedelbedrijfje waar ze net bezig zijn met het laatste deel van het verwerkingsproces: de zongedroogde noedels stomen om vervolgens te buigen en te verpakken.

Mandalay.

Vrije tijd.

België versus Myanmar. Myanmar wordt kampioen dammen!

Voor Tim zoeken we in elke stad het skatepark. Soms een  overdekte hal met leuke muziek en rolschaatsen met wieltjes die oplichten. 'De ontmoetingsplaats' voor de lokale jeugd.

Sinds een week zijn we flink 'chinlon' aan het oefenen. Het is de bedoeling om de rieten bal enkel met voet en hoofd in de lucht te houden en zo naar elkaar te spelen. Ofwel staan de spelers in een rondje of wordt er met een volleybalnet gespeeld.

Pindaya.

We kruipen (letterlijk) naar de voorlaatste zitplaatsen in de bus naar Pindaya. Jullie gereserveerde plaatsen zijn daarachter wijst men ons. Het gangpad is tot zetelhoogte opgestapeld met zakken bonen, wortelen, bloemkool, ananas... We kunnen er niet door..., we kunnen er niet langs..., we moeten erover!!! HILARISCH... Het landelijke leven onderweg is heel kleurrijk. Ossenkarren volgeladen met geoogste bloemkolen staan naast elkaar te wachten om overgeladen te worden op grote vrachtwagens. De Shwe Oo Min pagode van Pindaya bevindt zich in een natuurlijke grot. In het labyrint van gangen en tunnels bevinden zich meer dan 8700 boeddhabeelden. Heerlijk om verstoppertje te spelen. Ook hier heeft de regen ons weer ingehaald. De straat bij de markthal verandert in een vingerknip in een kolkende rivier. Gelukkig hebben we geen haast en drinken rustig een kop koffie bij deze losgebarsten wolkbreuk.

Inle-lake.

Terwijl we kuieren door de straatjes van Nyaungshwe worden we aangesproken door een sympathieke bootsman. Met hem als gids varen we een dag rond op Inle-lake.Onderweg maken we heel wat interessante stops: bij de zilversmid, de lokale markt met veel Pha-o mensen uit de bergen, een weverij waar we zien hoe uit de lotusstengel draad gehaald wordt om te spinnen en te weven, een cheroot (typische sigaren) makerij, drijvende tuinen waar tomaten gekweekt worden en het klooster van de springende kat.

Na Bago zijn we content dat het niet meer hele dagen stortregent waarbij ganse straten onderlopen. Met een luchtvochtigheid van 100% droogt echt niets meer. Tenminste zijn er nu dagen dat de zon zelfs uitkomt of dat de stortbui maar een half uurtje duurt. Prima om een fietstochtje naar de warmwaterbronnen of de wijnproeverij te maken en te genieten van de landelijke omgeving met zijn vriendelijke mensen. Onderweg maken we geluidsopnames van schoolkinderen die vlijtig met hun leerboek in de hand de juf nazeggen. Wie niet oplet krijgt een pets op het hoofd van haar leerboek.

Reizen in Myanmar gaat vanzelf. Elk guesthouse is een klein reisbureau op zich waar je goede informatie krijgt of waar je bustickets telefonisch worden gereserveerd. Met de nachtbus vanuit Bago naar Inle werden we om 4u 's nachts langs de weg gedropt in 'God weet waar'. Geen probleem: een taxichauffeur brengt ons nog 13 km verderop en rijdt geduldig met ons rond van hotel naar hotel tot wij eentje naar onze smaak gevonden hebben.

De bevolking is bescheiden, vriendelijk, hulpvaardig en helemaal niet opdringerig. Een paar woordjes Birmees toveren bij iedereen een brede glimlach op het gezicht.